[Flaptekst]: Het is voorjaarsvakantie 2011 als de dan 19-jarige Dex door een grote politiemacht van zijn bed wordt gelicht. Hij wordt verdacht van verkrachting van een tienermeisje, Charlotte. Anna, zijn moeder, gelooft in de onschuld van haar zoon en doet er alles aan om de waarheid boven tafel te krijgen. Ze wordt geconfronteerd met leugens, geweld en corruptie en moet alle zeilen bijzetten om zichzelf, maar bovenal haar gezin, op de been te houden. Een boek over onrecht, schuld en schaamte. Maar bovenal gaat dit verhaal over de liefde van een moeder voor haar zoon. Esther Boek heeft drie zonen en werkt in de jeugdzorg. [ReviewQuote]: Dex wordt verdacht van verkrachting van twee tienermeisjes. Meer nog dan dat dit verhaal gaat over hoe het voor Dex is, gaat het over de onvoorwaardelijke liefde en de strijd van een moeder voor haar kind. Ze lopen tijdens het proces tegen een falend rechtssysteem aan. De onmacht die dat oproept, is voelbaar door de bladzijden heen. Helemaal omdat je weet dat het in dit debuut om creatieve non-fictie gaat: de auteur heeft namelijk zelf het beschrevene meegemaakt.Het boek Geen kind meer is een spannende roman die inslaat als een bom. Het verhaal is echter nog heftiger als je weet dat auteur Esther Boek het zelf heeft meegemaakt. Dit is waarschijnlijk ook de reden dat zij het boek op een pure en ontroerende manier neer heeft kunnen zetten. Ik heb Geen kind meer in één ruk uitgelezen en het tussentijds niet weg kunnen leggen. Elke bladzijde roept meer vragen op. En ondanks dit een verhaal is waarvan je het niet zou willen meemaken en het niemand gunt om dit mee te moeten maken; heeft Esther Boek het tot een boek weten samen te vatten waarin je de personages ziet als mensen en niet als dader.
nl
en
