[Flaptekst]: Een klein meisje groeit op in een vredig dorp, waar zij samen met haar moeder de oude, krakende pastorie bewoont. Ook de Lucos wonen daar, twee vriendelijke, wereldvreemde mannen van wie iedereen aanneemt dat het kamerhuurders zijn. Alles verandert als de moeder van Loes wegens een onbegrijpelijke moord tot een lange gevangenisstraf wordt veroordeeld. Geruchten en speculaties grijpen al snel om zich heen en Loes is nergens meer veilig. Genomineerd voor de NS Publieksprijs 2004[Promotie]: De pers over Het duister dat ons scheidt: Een echte thriller, met een verrassende dader aan het slot. HP/De Tijd Ze weet pijnlijk duidelijk te maken dat het leven van kinderen sterk bepaald wordt door hun afkomst. Het gedrag en de fouten van je ouders zitten als het ware ingebakken. Een Dorrestein van grote klasse. Spits Het duister dat ons scheidt is een dijk van een boek over een meisje dat vecht voor een beetje eigenheid, los van haar moeder, los van haar vader, maar vooral los van de groep. Een boek over onszelf. De Limburger Wat vooral aanspreekt en daarin ligt haar kracht is de gedrevenheid die Dorrestein haar karakters meegeeft. Hun overlevingsdrang en moed zijn onbegrensd, en hun eenzaamheid daarom des te meer invoelbaar. De Volkskrant