[Flaptekst]: Het einde van mensen in 1967 speelt in de jaren zestig, De dollartekens in de ogen van Moeder Theresa in de jaren zeventig, Iedere zondag sterven en doodgaan in de week in de jaren tachtig. Dit zijn de drie decennia waarin schrijver Herman Brusselmans het ware leven leerde kennen en waarin zijn voorkeur groeide voor het observeren van mensen, het opslaan van gedachten en ideeën over het reilen en zeilen in het bestaan, en het afwegen van de verrukking en de ellende die samen de dienst uitmaken. De drie boeken in De grote rimram zijn niet alleen tijdsdocumenten, ze weerspiegelen ook de gave van de auteur om wat in zijn vaak weerloze maar altijd vastberaden brein speelt, op de juiste wijze aan het papier toe te vertrouwen. Herman Brusselmans (1957) publiceerde meer dan vijftig boeken. Hij wordt zowel verguisd als verafgood. Hij is een zeer belangrijk schrijver. Over Het einde van mensen in 1967: Een meesterwerk (...). Het beste boek dat ik gelezen heb sinds ik met recenseren begonnen ben. max pam, hp/de tijd Zeker een van Brusselmans beste boeken, zo al niet hét beste. de morgen Over De dollartekens in de ogen van Moeder Theresa: Herman Brusselmans speelt een prachtig spel met de hoge verwachtingen en de platte werkelijkheid van het artiestendom. trouw
nl
en
